Arequipa & Cusco

Na ons bezoek aan het museum gingen we lunchen in een heel gezellig straatje. We zaten net lekker van het zonnetje te genieten toen ineens de tas van Froucke omviel. Net op tijd kon Froucke haar tas pakken. Een man had blijkbaar geprobeerd de tas te grijpen met een soort van stok met daaraan een haak. Voordat we doorhadden wat er echt aan de hand was, was de man alweer doorgelopen. We stonden even helemaal paf. Zelfs op de meest vertrouwde, toeristische plekken kunnen je spullen dus gejat worden. In de namiddag heb ik het klooster van Arequipa bezocht. Froucke was hier eerder tijdens haar stage al geweest. Het klooster was helemaal in het blauw met donkerrood geschilderd. Heel mooi! ’s Avonds hebben we gegeten bij Tantes, een leuk modern restaurant in een binnentuin. Daarna hebben we het uitgaansgebied opgezocht. We hebben een cocktail gedronken in een echte Peruviaanse club, want er zaten alleen maar Peruvianen. De jetlag sloeg bij mij nu echt toe, want ik was zó moe dat ik mijn ogen niet meer open kon houden dus ik ben teruggegaan naar het hostel. Froucke had nog afgesproken met een paar mensen van het huis waar ze tijdens haar stage verbleef.

De volgende dag hadden we niet zoveel op de planning. We hebben uitgecheckt en zijn daarna weer de stad ingegaan. We hebben geluncht bij Crepisimo waar ze suuuper lekkere crêpes met van alles en nog wat verkopen. Ook hier was het blijkbaar niet veilig genoeg, want mijn tas werd door de bediening met een riem vastgezet. Ze doen dit natuurlijk uit voorzorg maar toch is het voor ons een raar idee. Even later kwamen twee huisgenoten van Froucke bij ons zitten. Samen met hen zijn we naar een rooftopbar gegaan waar we de hele middag hebben gezeten. Heel gezellig was het! Helaas was het voor ons tijd om te gaan want de nachtbus naar Cusco vertrok om half 9. We hebben nog een broodje gegeten bij de McDonalds (ja die is hier ook). Heel slecht maar wel makkelijk. 

Deze keer duurde de reis ietsje korter, namelijk 10 uur. Daardoor waren we al vroeg in Cusco, zo rond zeven uur in de ochtend. Een taxi bracht ons naar het hostel. Voor 3 dollar meer per nacht konden we meteen in onze kamer en hadden we een eigen badkamer. Dat hebben we natuurlijk meteen gedaan. Om half 11 deden we mee aan een free walking tour. De gids nam ons mee naar een chocoladewinkeltje waar ze echte rauwe chocolade maken van cacaobonen. We mochten verschillende smaken proeven en kregen chocoladethee. Verder vertelde de gids van alles over de architectuur van de stad en dan vooral over die van de Inca’s. ’s Middags zijn we bijna alle reisbureautjes bij langs gegaan om een tour naar de Machu Picchu te boeken. De prijzen verschillen echt enorm. Uiteindelijk hebben we eerst alleen voor de volgende dag een stadstour geboekt voor maar 15 soles (ongeveer 4 euro).  

Voor de stadstour hadden we een speciaal ticket nodig. Normaal kost dit ticket 130 soles, maar voor studenten is dit maar 70 soles. Froucke had een internationale studentenkaart besteld dus dat was zo geregeld. Helaas accepteerden ze mijn studentenpas van de RUG niet omdat er geen einddatum op stond. Alleen als ik kon bewijzen dat ik nog steeds studeerde kreeg ik korting. Na een hoop gedoe is het gelukt! We moesten eerst op zoek naar wifi om mijn RUG-account te openen en daarna moesten we nog op zoek naar een internetcafé, want de mevrouw achter de balie wilde het bewijs per se op papier geprint hebben. Ondanks dat de stadstour zo goedkoop was, beviel het ons super goed. De gids vertelde heel enthousiast en deed voor ons een speciale ronde in het Engels. We zijn langs meerdere bouwwerken van de Inca’s geweest. Allemaal erg indrukwekkend.

De volgende dag hebben we nog veel meer van de Inca's gezien. We hadden een tour geboekt van zeven uur 's ochtends tot zeven uur 's avonds. Een intensieve dag dus! Ik hoop dat ik snel de foto's kan uploaden, want het is te veel om over alles wat we gezien hebben te vertellen. Tussen de middag stopten we bij een restaurant om te lunchen. Froucke en ik hadden bijna geen contant geld meer bij ons, omdat al ons geld zowat was opgegaan aan de tour naar de Machu Picchu die we geboekt hadden en omdat we nog steeds niet bij alle pinautomaten kunnen pinnen. We zaten in een best duur restaurant dus voor de zekerheid bestelden we maar het goedkoopste van de menukaart. We probeerden eerst te betalen met onze pinpassen maar die werden niet geaccepteerd. Mijn creditcard lag nog in het hostel en Froucke wist haar pincode niet meer. Dus we moesten wel betalen met ons laatste cash geld. Al het kleingeld kwam op tafel en uiteindelijk konden we het nog maar nét betalen. We hadden nog precies anderhalve sol (40 eurocent) over. Hopelijk vinden we snel een werkende pinautomaat. 

's Middags zijn we naar een oude Incastad geweest. Onze gids had een fluorescerend groen vlaggetje bij zich en dat was maar goed ook, want hij had het tempo er aardig in. Na het bezoek aan de Incastad gingen we nog even naar de wc, maar toen we terugkwamen was de gids ineens weg. Ook het groene vlaggetje was nergens meer te bekennen. Zo snel mogelijk zijn we de meest logische richting op gelopen maar ook daar zagen we niemand meer van onze groep. En ook de bus stond niet meer op de plek waar we uitgestapt waren. Na wat heen en weer lopen hebben we een politieagent gevraagd of hij wist waar we heen moesten. Hij wees ons een bepaalde richting en die kant zijn we opgelopen maar nergens zagen we een bus natuurlijk. We hadden de moed al een beetje opgegeven (geld voor een taxi hadden we immers ook niet meer) toen we ineens een parkeerterrein vol bussen zagen. En gelukkig zagen we daar onze gids die ons al op stond te wachten. 

Het eerste wat we probeerden toen we terug waren in het centrum van Cusco was natuurlijk pinnen, maar na drie banken hadden we nog geen succes. Froucke was de hele dag al niet fit dus die wou graag zo snel mogelijk naar huis, maar avondeten hadden we ondertussen ook nog niet gehad. Uiteindelijk besloten we van ons laatste anderhalve sol te kijken wat we nog konden kopen in de supermarkt. Niks waarschijnlijk, maar goed. Toen we ineens nog een bank zagen en natuurlijk deed de pinautomaat het hier wel! Wat een geluk. We waren heel blij toen we uiteindelijk terug in ons eigen kamertje waren. Vandaag hebben we vooral rustig aan gedaan en ons voorbereid op de tocht naar de Machu Picchu die we morgen gaan maken. We kunnen haast niet geloven dat het moment nu daar is. In de volgende blog zal ik jullie vertellen hoe het geweest is!